25 Aralık 2021 Gaziantep’in Kurtuluşunun 100. Yılında Kahramanlarımızın Anılması İçin Anıt Ve Çevre Düzenlemesi Proje Yarışması

Tasarım ele alınırken Gaziantep Kurtuluş Mücadelesini veren halkın içinde bulunduğu duygu ve düşünce dünyasının bugünden algılanması, o anlara ve döneme ait deneyimin aktarılması için rafine bir tasarım kurgusu oluşturulması gerektiği düşünülmüştür. Bu eksende şartnamede belirtilen tarihsel bir olayın bu kurguya ilişkin ipuçlarını tüm uzantılarıyla birlikte verdiği fark edilmiştir.

“21 Mart 1921 Fransızların, “Türk milis kuvvetleri ağaçlardan yararlanarak karargahlarımıza hücum ederler düşüncesiyle kestikleri kavaklık mesire alanındaki söğüt ağaçlarının yerlerine Gaziantep Belediyesinin öncülüğünde şehrin ileri gelenleri ile birlikte ağaç dikme töreni düzenlendi.”

Bu kavaklıktaki ağaç dikme töreni hem Gaziantep Belediyesi’nin şehrin yaralarını sarması hem de insanların vatan dediği topraklara ve o toprağın verdiklerine sahip çıkması açısından bugün de çok anlamlı bir mesaj olarak algılanmıştır. Buradan yola çıkarak Gaziantep Kahramanları için yapılacak anıtın yaşayan, canlı bir anıt olarak kavak ağaçlarından oluşturulabileceği düşüncesi ortaya çıkmıştır. Kavak ağacı (Kara Kavak- Populus Nigra) formundan dolayı ayrıca kendi anıtsallığını da kurabilen formda bir ağaçtır. Milli mücadele sırasında ağaçların arasına sığınan, cephanelerini saklayan kahramanların Gaziantep’in rüzgarında ağaçlardan etrafa yayılan ıslıkları duyduğu, mücadele ruhunun ve zafer inancını hissettiği mekanın burada tekrar bu şekilde temsil edilebileceği düşünülmüştür.

Bir çok kavak ağacından oluşan grup alanda düşeyde bir imge oluşturabilecek nitelikte bir mekanı tanımlamakta, göğe doğru yönelen formları ile anıtsallığın genel kabulüne de göndermede bulunmaktadır. Bunun yanı sıra alanın içerisinde belirli bir bölgeye yerleştirilen kavak ağacı grubuna yönlenmeyi sağlamak, çevre algısında anıt bölgesinin tanımlanmasını sağlamak amacıyla beton bir duvarın bu mekânsal düzeni tanımlaması düşünülmüştür.

 Panorama 25 Aralık Müzesi’nin giriş platformundan başlayarak kavaklık alana uzanan ve bu alanı da sararak sonlanan betonarme yüzey düşeyde kırılma hareketleri yapılarak alana giriş yapılabilecek, çevrenin algılanabileceği noktaların belirlenmesini sağlamaktadır. Hem brüt beton yüzey, hem de kavak ağaçları mevsimsel dönüşümlerden etkilenmektedir. Beton zamanla yaşlanmakta ağaçlar ise yaprak dökmekte ve açmakta, zamanın izlerini anıtsal alana da yansıtmaktadır. Yaşayan anıt, anıtın zamansal ve mekânsal anlara ilişkin mesajını yine bu kavramların bugün de sürekliliğini sağlayarak yaşatmak, anımsatmak üzerine kurgulanmış çağdaş bir anma mekanı anlayışını yansıtmaktadır.